ემიგრანტი ქალის წერილები: „ემიგრანტს სამი ცხოვრება აქვს – სააქაო, საიქიო და ემიგრანტული“

ქართველები მართლმადიდებლები ვართ და ვამბობთ, რომ არსებობს ორი ცხოვრება – ამქვეყნიური და იმქვეყნიური. ახლა, როცა ემიგრაციაში ვარ, დავამატებდი, რომ ემიგრანტს სამი ცხოვრება აქვს – სააქაო, საიქიო და ემიგრანტული. ეს მდგომარეობა ცხოვრების არცერთ ეტაპს არ ჰგავს არანაირ ასპექტში. აქ ურთიერთობის კუთხით დიდ გამოცდილებას ვიღებთ, აქ ყველაფერი უფრო სხვანაირად დასაფასებელი და მოსაფრთხილებელია. მთავარია, სადაც უნდა ვიყოთ, ღირსება არ დავკარგოთ. კიდევ ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ გავუფრთხილდეთ ერთმანეთს და საკუთარ თავს.

ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი თვისება, რაც აქ ყოველდღიურ ცხოვრებაში გვეხმარება, იუმორია. რომ არა ის, გაცილებით  გაგვიჭირდებოდა სირთულეების დაძლევა, ამიტომ როცა ემიგრანტებმა ფეისბუქ-ჯგუფი „ემიგრანტები იტალიაში/LA MIA GEORGIA“ შევქმენით, მასზე ანეკდოტების და სახალისო სტატიების გამოქვეყნება დავიწყე. ჩემი სახალისო ამბები, ძირითადად, გურულებზეა – ამით ჩემი კუთხის ნოსტალგიას ვიკლავ ხოლმე. გურულების განსაკუთრებული იუმორი ყველასთვის ცნობილია, ის აქ ყოველდღიურობას გვიხალისებს. ამ ჯგუფს ჰყავს არაჩვეულებრივი დამფუძნებელი და შესანიშნავი ადმინისტრატორები, რომლებიც ემიგრანტებზე მართლა ზრუნავენ. მათი დახმარებით ბევრი სასიკეთო საქმე კეთდება, რისთვისაც ყველას სახელით მადლობას ვუხდი.

რაც შეეხება დაბრუნებას, სამწუხაროდ, არ მაქვს პასუხი კითხვაზე – როდის დავბრუნდები, თუმცა მჯერა, რომ უფლის წყალობით ყველაფერი კარგად იქნება – მე ხომ გამოუსწორებელი ოპტიმისტი ვარ!..