ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΙΑΣ ΠΑΝΔΟΥΡΑΣ

Γράφει ο Ιωάννης Μπούλιας

Το γνωρίσαμε ως πανδουρίδα=πανδούρα ή τρίχορδον και όντως είναι τρίχορδο αρχαίο μουσικό όργανο, δημοφιλές μεταξύ των Ελληνίδων, το οποίο χάνεται στα βάθη του χρόνου και των ελληνικών εδαφών καθώς και των της Ασίας, της Αφρικής και της λοιπής Ευρώπης.
Επί Βυζαντίου, υφίσταται ελαφρά γλωσσική μεταβολή: (πανδουρίς ή πανδούρα)>  παντούρα> ταμπούρα ή θαμπούρα ή και θαμπούριν, το όργανο του Διγενή Ακρίτα.
Μεταβυζαντινώς, απαντάται ως ταμπουράς, το όργανο του στρατηγού Μακρυγιάννη. Μία του εκδοχή μάλιστα είναι στρογγυλή.
Τον 19ο προς 20όν αιώνα, ο ταμπουράς εξελίσσεται σε μπουζούκι πλέον, τρίχορδο και περί τα μέσα του 20ού μετατρέπεται σε τετράχορδο. Φορτωμένο με όλες αυτές τις εξελικτικές φάσεις της πορείας του, το διαχρονικό αυτό όργανο έχει γίνει μοχλός της μελοποίησης κι έκφρασης των συναισθημάτων και των βιωμάτων του Έλληνα. Παράλληλα, την πανδούρα την βλέπουμε να ηχεί στα χέρια των Γεωργιανών. Οι Γεωργιανοί, εξαιρετικά φιλέλληνες διαχρονικά, συμπεριλαμβάνουν το αρχαίο αυτό όργανο στη δική τους μουσική παιδεία και κληρονομιά, το ονομάζουν μάλιστα παντούρι και το διατηρούν τρίχορδο!

Φωτογραφία εξωφύλλου από:

 https://www.facebook.com/%E1%83%A4%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%93%E1%83%A3%E1%83%A0%E1%83%98-130309450468643/