Γιάννης Μπούλιας: «Οι Γεωργιανοί είναι οι δεύτεροι Έλληνες και η Γεωργία ειναι η δεύτερη πατρίδα μου»

Συνέντευξη με τον  κ. Γιάννη Μπούλια.

Κύριε Γιάννη, έχετε μια ειδική σχέση με τη Γεωργία. Σε τι βασίζεται αυτό το γεγονός; Πείτε μας λίγα λόγια για σας και για την οικογένειά σας. Πόσες φορές έχετε επισκεφθεί τη Γεωργία;

Τη Γεωργία την έχω επισκεφθεί αρκετές φορές, μαζί με τη Γεωργιανή σύζυγό μου Νίνο, η οποία είναι Ζεσταφονέλι. Και πάντα πηγαίνω σε ιστορικά μέρη της Γεωργίας, όπου μπορώ να μάθω και να μελετήσω τον πολιτισμό και τη ζωή των Γεωργιανών, δηλαδή τον πολιτισμό και τη ζωή των Ευρωπαίων. Ζω στην Ελλάδα και είμαι Έλληνας, αλλά από πολύ μικρός μού άρεσε να μαθαίνω ξένες γλώσσες για να μπορώ να επικοινωνώ με άλλους λαούς και να καταλαβαίνω τον πολιτισμό τους. Μετά από πολλές γλώσσες και πολλές γνωριμίες, βρήκα τον οριστικό στόχο μου: τους Γεωργιανούς, με τους οποίους ανακάλυψα ότι οι Έλληνες είναι αδέρφια.

Βεβαίως και δείχνω ειδική προτίμηση στη Γεωργία, διότι, όποιος έχει μελετήσει την Ιστορία, καταλαβαίνει ότι γύρω από την Ελλάδα (όπως και γύρω από τη Γεωργία) υπάρχουν εχθρικοί λαοί. Φωτεινή εξαίρεση είναι οι Γεωργιανοί με τον τόσο παλιό πολιτισμό τους, πραγματικά αδέρφια των Ελλήνων. Δεν το λέω για να κολακέψω τους συμπατριώτες της γυναίκας μου, αλλά διότι είναι η αλήθεια.

Χάρη στο επάγγελμά σας, έχετε πολλές πληροφορίες για τις ελληνο – γεωργιανές σχέσεις από τους αρχαϊκούς αιώνες μέχρι σήμερα. Επίσης για την τέχνη και την πολιτική. Τι μπορείτε να πείτε για όλα αυτά τα πεδία;

Η ελληνο-γεωργιανή σχέση άρχισε πριν πολλές χιλιάδες χρόνια. Οι μυθολογικές πληροφορίες μιλούν για τους Αργοναύτες, περίπου στο 1300 προ Χριστού. Οι Γεωργιανοί και οι Έλληνες αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι η γνωριμία μας άρχισε πιο πριν, ίσως λίγο μετά το 2000 προ Χριστού. Η γεωργιανή γη, όμως, είναι ο καλύτερος μάρτυρας και ο καλύτερος καθηγητής και τώρα τελευταία μάς έχει δώσει μερικά αρχαιολογικά ευρήματα τα οποία μας κάνουν να υποπτευόμαστε (χωρίς να είμαστε σίγουροι) ελληνογεωργιανή γνωριμία πολύ νωρίτερα από το 2000 προ Χριστού.

Σε όλο τον ελληνικό κόσμο, σε Ελλάδα και Κύπρο, υπάρχουν ίχνη, σημάδια των σχέσεων με Γεωργιανούς: μοναστήρια, εκκλησίες, αγάλματα κλπ. Δεν είναι πολλά, αλλά μας δείχνουν ότι εμείς οι Έλληνες πάντα είχαμε σχέση με τη Γεωργία.

Ο πολιτισμός των δύο εθνών μας μοιάζει πάρα πολύ: οι τέχνες και τα γράμματα. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ο τρόπος ζωής. Όταν ήρθα εγώ για πρώτη φορά στη Γεωργία, νόμιζα ότι βρισκόμουν σε μια ελληνική οικογένεια.

Σήμερα, οι κυβερνήσεις έχουν αναλάβει την πολιτική σχέση των δύο χωρών μας και νομίζω ότι συνεργάζονται καλά. Προσωπικά πιστεύω ότι, ανάμεσα σε τόσους άλλους λαούς οι οποίοι είναι γύρω μας και οι οποίοι ΔΕΝ είναι πάντα φιλικοί, είναι χρήσιμο και για την Ελλάδα και για τη Γεωργία να έχουμε πολύ καλές σχέσεις μεταξύ μας και να υποστηρίζει ο ένας τον άλλον.

Ας μην ξεχνάμε ότι και η Γεωργία και η Ελλάδα έχουν ακριβώς τα ίδια εθνικά προβλήματα, τα οποία είναι μεγάλα και ταλαιπωρούν τις δύο χώρες. Ο διεθνής διπλωματικός τομέας, λοιπόν, είναι άλλος ένας χώρος στον οποίον μπορούν να συνεργαστούν οι χώρες μας.

Συχνά γράφετε στο περιοδικό «Ιστοριάνι» για την Ιστορία της Ελλάδας και της Γεωργίας, για δεσμούς που συνδέουν δυο χώρες εδώ και αιώνες και από αυτά τα άρθρα φαίνεται καλά ότι αγαπάτε τη Γεωργία. Μήπως θα μας πείτε κάποια ιστορία που εμείς δεν γνωρίζουμε, π.χ. για τοπωνύμια και για λέξεις που μοιάζουν;

Στη Γεωργία γράφω στο ისტორიანი και στο არავი (περιοδικό του πανεπιστημίου του Αχαλτσίχε) για ελληνικά ή ελληνογεωργιανά θέματα. Στην Ελλάδα γράφω σε 3 περιοδικά για θέματα του πολιτισμού και της ζωής των Γεωργιανών. Είναι ο καλύτερος τρόπος να ενωθούμε πάλι οι Έλληνες και οι Γεωργιανοί, αν γνωρίσουμε ο ένας τον άλλον. Οι πολιτικοί προσπαθούν για την ελληνογεωργιανή επαφή – ας κάνουμε κι εμείς ό,τι καλύτερο μπορούμε (και μπορούμε να κάνουμε πολλά, αρκεί να το θέλουμε!).

Όταν άρχισα να ασχολούμαι με τη Γεωργία, άκουσα με έκπληξη τους Γεωργιανούς στην Ελλάδα να λένε τις λέξεις «რუ», «ფაეტონი», «ვუსმენ», «მიხარია», «კრამიტი», «ლობიო», τις οποίες χρησιμοποιούμε και στην Ελλάδα! Μερικές λέξεις μάλιστα, εσείς οι Γεωργιανοί τις προφέρετε με την αρχαία ελληνική προφορά!! Επίσης, όταν ένας Έλληνας έρχεται στη Γεωργία, γεωγραφικά ονόματα όπως «ნიკეა» (Νίκαια), «კორინთა» (Κόρινθος), «დაფნი» (Δάφνη), «ომალო» (Ομαλός) κλπ τον κάνουν να αισθάνεται ότι βρίσκεται στην Ελλάδα. Γιαυτό λέω σε όλους τους Έλληνες φίλους μου ότι η σημερινή Γεωργία είναι ένα μεγάλο ιστορικό μουσείο, μέσα στο οποίο μπορούμε να ανακαλύψουμε τον αρχαίο ελληνικό κόσμο.

Γνωρίζω από Γεωργιανούς μετανάστες, οι οποίοι σας αγαπούν πολύ και σέβονται, ότι τους διδάξατε τα ελληνικά, τα ιταλικά και τα αγγλικά δωρεάν. Πολύ ενδιαφέρον. Πείτε μας για αυτό.

Πράγματι, στην Ελλάδα, διδάσκω δωρεάν ελληνικά, ιταλικά και αγγλικά σε Γεωργιανούς. Ποτέ δεν ήθελα να πάρω χρήματα, διότι οι Γεωργιανοί είναι οι δεύτεροι Έλληνες και η Γεωργία είναι η δεύτερη πατρίδα μου. Αν έπαιρνα χρήματα, θα ήταν σαν να έπαιρνα χρήματα από τον εαυτό μου. Και, όπως λέει η συνείδησή μου, από τον εαυτό σου και από την πατρίδα σου δεν ζητάς ποτέ χρήματα!

Ειδικά για την ελληνική γλώσσα, έχω φτιάξει δική μου μέθοδο διδασκαλίας κατάλληλη για Γεωργιανούς και την εφαρμόζω σε όσους θέλουν να μάθουν καλά τη γλώσσα και να σπουδάσουν σε ελληνικά πανεπιστήμια. Πολλοί νεαροί Γεωργιανοί ενδιαφέρονται για ελληνικά πανεπιστήμια, διότι στην Ελλάδα όλες οι πανεπιστημιακές σπουδές είναι εντελώς δωρεάν. Έτσι, έχω βοηθήσει πολλά παιδιά να φτιάξουν τα χαρτιά τους, να μάθουν ελληνικά και να σπουδάσουν στην Ελλάδα.

Γνωρίζετε πολλούς Γεωργιανούς μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα. Τι μπορείτε να μας πείτε για αυτούς τους ανθρώπους;

Στην Ελλάδα έχει έρθει όλη η Ασία και όλη η Αφρική. Συγχωρέστε με για το ύφος μου, αλλά δεν είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να έρθει, γιαυτό και έχουν δημιουργηθεί σοβαρά προβλήματα στην ελληνική κοινωνία. Έχουν έρθει και Ευρωπαίοι μετανάστες: Αλβανοί, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Μολδαβοί, Ουκρανοί, Ρώσσοι και Γεωργιανοί. Οι Γεωργιανοί, όμως, είναι οι μόνοι οι οποίοι ταιριάζουν με τους Έλληνες και οι ιστορίες των Γεωργιανών μοιάζουν με τις ιστορίες των Ελλήνων.

Όπως γνωρίζουμε η Ελλάδα έχει υποστεί πολλές δυσκολίες, πολλές φορές οι Έλληνες αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους, όπως στις αρχές του αιώνα και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Φεύγουν και σήμερα νέοι. Μπορείτε να περιγράψετε πώς τους βοήθησε το κράτος σας τότε και τι είδους σχέση έχει η Ελλάδα με την διασπορά της σήμερα;

Πολλές φορές έχουν φύγει Έλληνες από την Ελλάδα για να μπορέσουν να ζήσουν. Αυτό έγινε για λόγους εργασίας ή εξ αιτίας των πολέμων. Στις χώρες όπου πήγαν, ίδρυσαν πολιτιστικούς συλλόγους, με τους οποίους κρατάνε ζωντανή την επαφή τους με τον ελληνικό τρόπο ζωής και με την πατρίδα τους. Παράλληλα, το Ελληνικό Κράτος έχει φτιάξει ένα συμβούλιο το οποίο ασχολείται με θέματα Ελλήνων του εξωτερικού (κοινωνικά, πολιτιστικά, εργασιακά κλπ).

Κατά τη γνώμη σας, πώς μπορούν να αναπτυχθούν οι σχέσεις Ελλάδας – Γεωργίας σε τουρισμό, πολιτισμό και άλλες τομείς; Αυτές οι χώρες μοιάζουν κάπως μεταξύ τους και ίσως είναι πολύ σημαντικό να υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλον.

Η Ελλάδα δεν έχει με καμία άλλη χώρα τόσα κοινά πράγματα παρά μόνο με τη Γεωργία. Πρέπει, λοιπόν, να το εκμεταλλευθούμε και να διαφημίσουμε την ομορφιά της μίας χώρας μέσα στην άλλη χώρα.

Πιστεύω λοιπόν ότι πρέπει να φτιάξουμε πολλά μικρά βίντεο με ελληνογεωργιανά θέματα, τα οποία να βάζουν οι διαδικτυακοί σταθμοί και οι τηλεοράσεις στην Ελλάδα. Σήμερα οι άνθρωποι προτιμούν να βλέπουν και να μαθαίνουν κάτι εύκολο, μικρό, αλλά πολύ ωραίο. Και μόνον τα βίντεο μπορούν να το πετύχουν αυτό. Με λίγα χρήματα, μπορούμε να έχουμε πολύ σπουδαία αποτελέσματα.

Επίσης, οι Γεωργιανοί της Ελλάδος πρέπει να συμμετέχουν σε ωραίες και μεγάλες αθλητικές, καλλιτεχνικές ή άλλες εκδηλώσεις των Ελλήνων, ώστε οι Έλληνες να βλέπουν και να μαθαίνουν τι σημαίνει Γεωργία.

Ένας άλλος τρόπος είναι να κάνουμε θεματικό τουρισμό, δηλαδή κάθε ταξίδι Ελλήνων προς τη Γεωργία να έχει ένα συγκεκριμένο θέμα: εκκλησιαστικός τουρισμός / αρχαιολογικός τουρισμός / χειμερινός τουρισμός στο χιόνι (Σβανέτι, Γκουνταούρι και άλλα) / κλπ.

Η Γεωργία και η Ελλάδα έχουν τόσα ίδια πράγματα, ώστε είμαι σίγουρος ότι ο ένας λαός θα ενδιαφερθεί να δει και να μάθει για τον άλλο λαό: πόλεις, σπήλαια, λίμνες, μουσεία, χορούς και μουσική, κλπ.

Εγώ, προσωπικά, έχω οργανώσει τη συμμετοχή Γεωργιανών σε ελληνικές πολιτιστικές, αθλητικές και άλλες εκδηλώσεις. Παράδειγμα η πολύ επιτυχημένη συμμετοχή Γεωργιανών στους ιστορικούς (αρχαίους) αθλητικούς αγώνες της Νεμέας κάθε 4 χρόνια, οι οποίοι γίνονται 1 μήνα πριν τους Ολυμπιακούς / εκθέσεις Γεωργιανών καλλιτεχνών στην Ελλάδα / ομιλίες του πρέσβη της Γεωργίας σε ελληνικούς εμπορικούς συλλόγους / εκδηλώσεις (με ιστορικά στοιχεία και φωτογραφίες) για τη Γεωργία / έχω μιλήσει στην τηλεόραση για τη Γεωργία / κλπ. Αν αυτά τα πράγματα μπορέσουμε και τα κάνουμε με πιο οργανωμένο τρόπο, θα είναι η καλύτερη διαφήμιση για τη Γεωργία.

Γκιόργκι Τζανελίτζε